Cieślowizna

Pisałem przed tygodniem o wycieczce na Tamte Łąki. Grupa czterech komandosów z Woli Grzymalinej korzystając z okazji złożyła wtedy wizytę również w Cieślowiźnie. Nie wspominałem wówczas o tym, a to dla tej przyczyny, że Cieślowizna zasługuje na osobny wpis na blogu.

Cieślowizna była osadą położoną na skraju lasu ok. 4 km. od Woli Grzymalinej jakieś 100 metrów od Widawki. Zabudowania Cieślowizny składały się z jednego domu piętrowego i zabudowań gospodarczych.

Z nazwy osady można wywnioskować z całą pewnością, że Cieślowizna była w dawnych czasach tzw. osadą służebną . W wikipedii można znaleźć taką informację:

Osada służebna – w średniowieczu wieś, której mieszkańcy świadczyli wyspecjalizowane świadczenia, lub posługi, służby na rzecz władcy terytorialnego. System osad służebnych funkcjonował na terenach obecnej Polski, Czech i Węgier począwszy od okresu wczesnohistorycznego do XIII wieku i był jednym z elementów wczesnofeudalnego ustroju, nazywanego również ustrojem "prawa książęcego"^[1][2],.

 Nie wiadomo kiedy powstała Cieślowizna, ale zapewne jej pierwszymi mieszkańcami byli fachowcy od obróbki drewna i od budowy obiektów drewnianych. Kiedyś zamieszkiwał tu również mianowany przez miejscowego dziedzica naczelny leśniczy dworu. Zgodnie z informacją opartą na spisie ludności z roku 1921 mieszkało tu 11 osób. W latach 1948-1958 na parterze mieszkał leśniczy Marian Olszewski, a na piętrze mieszkał gajowy o nazwisku Zapała. Ostatnimi mieszkańcami Cieślowizny byli gajowy Jerzy Dawid na parterze, a na piętrze robotnik leśny o nazwisku Krzywański.  Dzisiaj Cieślowizna wygląda dosyć smutno.

Po piętrowym domu w Cieślowiźnie zostało tylko tyle

Tylko stary dąb pamięta dawne czasy

Nawet antonówka uschła z tęsknoty

Tuż obok wyraźnie widać stare koryto Widawki

W latach 20-tych XX w. mieszkało w Cieślowiźnie 11 osób. Informacja pochodzi z Informatora Kleszczowskiego nr 15 z 2015 r,

Kiedyś to miejsce tętniło życiem, latem w Cieślowiźnie i Słoku okoliczne szkoły organizowały obozy harcerskie, nawet przed II wojną. W czasach powojennych harcerze ze szkoły w Woli Grzymalinej często organizowali biwaki w Cieślowiźnie i okolicach początkowo za sprawą dyrektora szkoły Pana Zbigniewa Wlazłowskiego, a w późniejszym czasie również przy udziale innych nauczycieli. Z dostępnych mi informacji wynika, że harcerstwo w szkole podstawowej w Woli Grzymalinej funkcjonowało bardzo przyzwoicie.

Harcerze z Kamieńska na obozie w Cieślowiźnie 1937 r.

 Harcerki z Kamieńska na obozie w Słoku 1935 rok.

 Harcerze z Kamieńska na obozie w Słoku 1935 rok.

 Młyn na Słoku 1934 rok.

 Na kajakach na obozie w Słoku 1935 rok.

 Na obozie w Słoku - harcerki i goście - 1935 r.

 Na obozie w Słoku - kuchnia harcerek 1935 r.

  Przed kapliczką na obozie w Słoku 1935 r.

Stare fotografie pochodzą ze strony internetowej Stowarzyszenia Przyjaciół Miasta Kamieńska i umieszczone zostały na naszym blogu za zgodą i wiedzą oraz dzięki uprzejmości władz Stowarzyszenia, za co składam serdeczne podziękowania.

Jarek