Młyn na Słoku - raz jeszcze




Wydawać by się mogło, że jeszcze do niedawna stały tu furmanki ze zbożem, a młyn pracował bezustannie mieląc zboże na paszę dla zwierząt i na mąkę do wypieku chleba. Widok tych furmanek utrwalił mi się głęboko w pamięci. Obecnie młyn już nie pracuje, ale wszystkie urządzenia młynarskie są w całkiem dobrym stanie i zapewne, gdyby było zapotrzebowanie, to młyn byłby w stanie przemielić jeszcze niejedną tonę zboża. 
















 A w tym miejscu był stary młyn na Słoku, który został zniszczony podczas wojny. Widok od strony obecnego młyna, z tyłu widoczne są barierki mostu na Widawce i droga z Rogowca do Bełchatowa.


Fragment starego młyna na Słoku na fotografii z roku 1934 był prezentowany na blogu przy okazji wpisu o Cieślowiźnie z dnia 02.12.2018 r.

https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=7497995297316116728#editor/target=post;postID=2409262959742369800;onPublishedMenu=allposts;onClosedMenu=allposts;postNum=136;src=postname 


Oby ten młyn zachował się jak najdłużej, gdyż to jest obiekt bardzo silnie związany z naszą Wolą Grzymaliną a jego istnienie jest doskonałą okazją do sentymentalnych wspomnień nie tylko o samym młynie, ale także o jego właścicielach. Takich obiektów jest już w okolicy niewiele, większość z nich zniknęła bezpowrotnie. Serdeczne podziękowanie dla Pana Marka Michalczyka, obecnego właściciela młyna za umożliwienie wstępu na teren młyna i wykonania fotografii.
Jarek



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Obraz
  Stowarzyszenie Ojcowizna Wola Grzymalina pragnie złożyć życzenia z Okazji Świąt Bożego Narodzenia dla wszystkich członków Stowarzyszenia i dla byłych mieszkańców Woli Grzymalinej
Czytaj więcej

Młócenie zboża

Obraz
Każdy gospodarz w Woli Grzymalinej hodował jakieś zwierzęta. Przeważnie były to konie, krowy i świnie. Do hodowli zwierząt konieczne było zapewnienie odpowiedniej ilości paszy. Z reguły każdy rolnik kilka hektarów swojego pola obsiewał zbożami z którego   produkował pokarm dla zwierząt. Gdy zboże dojrzało na polu, musiało być skoszone, związane w snopy, ustawione w mendle, a gdy odpowiednio wyschło, wtedy było zwożone do stodoły i częstokroć wypełniało całe 2 sąsieki w stodole od spodu aż po kalenicę dachu.   Ręcznie związany za pomocą porwósła snopek zboża                                           Snopy musiały być ustawione pionowo w postaci mendli Jesienią lub zimą zboże musiało być wymłócone. W Woli Grzymalinej, w czasach gdy jeszcze funkcjonowało Kółko Rolnicze można było korzystać z własnej młocarni, w późniejszym czasie sprzęt do omłotów był sprowadzany z Kucowa, przeważnie była to młocarnia typu „Warmianka”, prasa do słomy typu „Kuna” i silnik spalinowy. 
Czytaj więcej