Sa dni kiedy w wpomnieniach wracaja rozne osoby związane  z  nasza wsia.
Taka osoba byl s.p.Pan Tadeusz Kociniak -listonosz.
W czasach PRL  to byl jedyny lacznik ze swiatem.
Pan Tadziu(tak go nazyala moja mamusia) doreczal listy ,paczki , prase.
Wtedy  wyboru nie bylo wielkiego, np."Gromada rolnik polski"lub dla pan "Przyjaciolka"
Gromada po przeczytaniu miala rozne zastosowania.
Pan Tadziu zima ,lato pokonwal swoja trase rowerem.
Gdy latem  bylo goraco Mamusia czestowala Pana Tadzia zimnym  napojem
mowiac mu "Tadziu usiac i chwile odpocznij".Chwile odpoczal i w droge bo
do innych wiosek tez musial dotrzec.
W woli przypomnienia jego zona byla nauczycielka w Lekinsku,mnie
tez uczyla w 6i7 klasie.Byla zawsze spokojna,opanowana i dobra.
Zofia.

Komentarze

  1. WOLA GRZYMALINA - wspomnienia z miejsca, którego nie ma8 kwietnia 2018 12:32

    Pan Tadeusz Kociniak to był bardzo sympatyczny człowiek. Pamiętam go bardzo dobrze. Często przychodził do szkoły w Łękińsku. Moi rodzice mieli prenumeratę na " Gromadę Rolnik Polski". Pan Tadeusz jak nie miał nic pilnego do przewiezienia w Woli,to przekazywał nam w szkole gazety.
    Pewnie nie wszyscy wiedzą, że Pan Tadeusz Kociniak ma na swoim koncie pewien sportowy sukces, oto informacja z internetu:

    Pierwszy wyścig kolarski w Bełchatowie jak wspomina Sobutkowski w książce Mariana Olejniczaka „Historia Bełchatowskiego Sportu” odbył się w 1958 roku. Panu Marianowi przypadła rola sędziego, a trasa prowadziła sprzed budynku Urzędu Miasta na metę przed Remizą OSP. Ten pierwszy wyścig kolarski wygrał nie kto inny jak ten, który z rowerem ma na co dzień do czynienia. Listonosz pochodzący z Łękińska – Tadeusz Kociniak.
    Kolejny wyścig rozegrano na trasie Bełchatów – Wadlew – Bełchatów. 1 maja 1959 roku na starcie stanęli wszyscy chętni. Nic więc dziwnego, że zdominowała go Grupa Sobutkowskiego. On sam zwyciężył, a wyścig ten można uznać za faktyczne narodziny kolarstwa w Bełchatowie.

    Informacja pochodzi ze strony internetowej bełchatowskiego towarzystwa historycznego

    pthbelchatow.wordpress.com/2014/11/25/kolarstwo-niegdys-belchatow-z-niego-slynal-cz-i/

    Jarek

    OdpowiedzUsuń
  2. WOLA GRZYMALINA - wspomnienia z miejsca, którego nie ma8 kwietnia 2018 12:35

    Nie zalinkowało się, ale można po prostu w wyszukiwarkę wpisać: "Tadeusz Kociniak listonosz z Łękińska"

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Obraz
  Stowarzyszenie Ojcowizna Wola Grzymalina pragnie złożyć życzenia z Okazji Świąt Bożego Narodzenia dla wszystkich członków Stowarzyszenia i dla byłych mieszkańców Woli Grzymalinej
Czytaj więcej

Młócenie zboża

Obraz
Każdy gospodarz w Woli Grzymalinej hodował jakieś zwierzęta. Przeważnie były to konie, krowy i świnie. Do hodowli zwierząt konieczne było zapewnienie odpowiedniej ilości paszy. Z reguły każdy rolnik kilka hektarów swojego pola obsiewał zbożami z którego   produkował pokarm dla zwierząt. Gdy zboże dojrzało na polu, musiało być skoszone, związane w snopy, ustawione w mendle, a gdy odpowiednio wyschło, wtedy było zwożone do stodoły i częstokroć wypełniało całe 2 sąsieki w stodole od spodu aż po kalenicę dachu.   Ręcznie związany za pomocą porwósła snopek zboża                                           Snopy musiały być ustawione pionowo w postaci mendli Jesienią lub zimą zboże musiało być wymłócone. W Woli Grzymalinej, w czasach gdy jeszcze funkcjonowało Kółko Rolnicze można było korzystać z własnej młocarni, w późniejszym czasie sprzęt do omłotów był sprowadzany z Kucowa, przeważnie była to młocarnia typu „Warmianka”, prasa do słomy typu „Kuna” i silnik spalinowy. 
Czytaj więcej