Dziś napiszę tylko motto moich wspomnień: Pola zielone.      Pola zielone,lat moich blask.                                                         Chwile zielone ze sobą porwal czas.                                             Tylko w marzeniach usmierza się moj ból
Gdy we wspomnieniach idziemy brzegiem pól.                         W koło zielono ,zielono i w nas.
Tu  mieście tym ,zielonych brak mi pól
Czuję się w nim jak ptak schwytany w sieć
Ruch ,gwar i dym dokucz ni jak ból
I ciebie tu nie ma ,a chcialabym Cię mieć
Pola zielone wróćcie mi znów
Oczy zielone co we mnie mrą bez słów
Szczęściem by bylo odnaleść glębie ich
I pierwszą milość co utonęła w nich
Miłość zielona, jak oczu Twych blask.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Obraz
  Stowarzyszenie Ojcowizna Wola Grzymalina pragnie złożyć życzenia z Okazji Świąt Bożego Narodzenia dla wszystkich członków Stowarzyszenia i dla byłych mieszkańców Woli Grzymalinej
Czytaj więcej

Młócenie zboża

Obraz
Każdy gospodarz w Woli Grzymalinej hodował jakieś zwierzęta. Przeważnie były to konie, krowy i świnie. Do hodowli zwierząt konieczne było zapewnienie odpowiedniej ilości paszy. Z reguły każdy rolnik kilka hektarów swojego pola obsiewał zbożami z którego   produkował pokarm dla zwierząt. Gdy zboże dojrzało na polu, musiało być skoszone, związane w snopy, ustawione w mendle, a gdy odpowiednio wyschło, wtedy było zwożone do stodoły i częstokroć wypełniało całe 2 sąsieki w stodole od spodu aż po kalenicę dachu.   Ręcznie związany za pomocą porwósła snopek zboża                                           Snopy musiały być ustawione pionowo w postaci mendli Jesienią lub zimą zboże musiało być wymłócone. W Woli Grzymalinej, w czasach gdy jeszcze funkcjonowało Kółko Rolnicze można było korzystać z własnej młocarni, w późniejszym czasie sprzęt do omłotów był sprowadzany z Kucowa, przeważnie była to młocarnia typu „Warmianka”, prasa do słomy typu „Kuna” i silnik spalinowy. 
Czytaj więcej