Tablice rejestracyjne furmanek

 

Tablice rejestracyjne wozów konnych (furmanek)

Były to tablice informacyjne zawierające jedynie imię i nazwisko właściciela i jego adres albo nazwę firmy i jej siedzibę. Musiał je wykonać właściciel wozu konnego i umieścić na jego prawej burcie. Od 1962 do 1983 obowiązywał przepis, w myśl którego wozy konne należące do jednego właściciela musiały mieć na tablicy dodatkowo numer porządkowy (numeracja zaczynała się od 1).

Prawdopodobnie do początku lat 50. XX wieku wozy konne w Polsce miały również tablice rejestracyjne zawierające rok wydania, nazwę województwa albo powiatu lub miasta i numer kolejny. Tablice te co 2 lata były zmieniane. Ich kształty były różne (koliste, kwadratowe i tym podobne), a określenie ich wzorów, wymiarów, barw, układu i tym podobnych leżało w gestii władz wojewódzkich, powiatowych albo miejskich (gminnych).

Źródło: wikipedia

https://www.youtube.com/watch?v=rEZchYCzNxs

Jarek

jarczeslaw@tlen.pl

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Młócenie zboża

Obraz
Każdy gospodarz w Woli Grzymalinej hodował jakieś zwierzęta. Przeważnie były to konie, krowy i świnie. Do hodowli zwierząt konieczne było zapewnienie odpowiedniej ilości paszy. Z reguły każdy rolnik kilka hektarów swojego pola obsiewał zbożami z którego   produkował pokarm dla zwierząt. Gdy zboże dojrzało na polu, musiało być skoszone, związane w snopy, ustawione w mendle, a gdy odpowiednio wyschło, wtedy było zwożone do stodoły i częstokroć wypełniało całe 2 sąsieki w stodole od spodu aż po kalenicę dachu.   Ręcznie związany za pomocą porwósła snopek zboża                                           Snopy musiały być ustawione pionowo w postaci mendli Jesienią lub zimą zboże musiało być wymłócone. W Woli Grzymalinej, w czasach gdy jeszcze funkcjonowało Kółko Ro...
Czytaj więcej

Spotkanie z okazji świąt Bożego Narodzenia. Dąbrowa 7 grudnia 2024 r.

Obraz
  W dniu wczorajszym, tj. 7 grudnia 2024 r. odbyło się nasze spotkanie wigilijno-opłatkowo-świąteczne. Nie brakuje nam nigdy osób chętnych do udziału w takich spotkaniach i o godz.13.00 stół zapełnił się gośćmi. Swoją obecnością zaszczycili nas również goście specjalni. Była z nami Pani Magda Marciniak-Darda z Muzeum Regionalnego w Bełchatowie. Ponadto, w trakcie spotkania dołączyła do nas Pani Stanisława Grzybowska, która jeszcze pod nazwiskiem panieńskim Kołodziejczyk uczyła w Szkole Podstawowej w Woli Grzymalinej w połowie lat 60-tych. Pani Stanisława miała okazję spotkać się ze swoimi uczniami po 60-ciu latach. Pani Marta Tomczok bardzo pragnęła uczestniczyć w naszym spotkaniu ale w ostatniej chwili zdrówko nie pozwoliło przyjechać do Dąbrowy. Atmosfera była wspaniała, jak zwykle, ostatni goście rozjechali się już ciemną nocą, spotkanie trwało ponad 5 godzin. Jarek jarczeslaw@tlen.pl Ps. Nikomu już nie trzeba tłumaczyć, kto wykonał te przepiękne rzeźby. 
Czytaj więcej