Złote gody 

Pięćdziesiąt lat temu tą piękną przysięgę wypowiedzieli Stanisława Sarna i Józef Andrzej Wróbel w kościele św. Doroty w Licheniu.  Ślubuję Ci miłość wierność i uczciwość małżeńską oraz to, że Cię  nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż Panie Boże wszechmogący w Trójcy Jedynej i Wszyscy Święci.   Przysięga małżeńska towarzyszy im w dobrych i trudnych chwilach.


    Stanisława Sarna - Józef Andrzej Wróbel  08,08,1970


Zdjęcie które jest niezwykłą pamiątkom, ojciec Pana młodego Józef Wróbel, przygotowania do ślubu.

Po  50 lata bycia razem słowa przysięgi wydają się proste ale jakie mają wielkie znaczenie w życiu dwojga kochających się ludzi.







Komentarze

  1. WOLA GRZYMALINA - wspomnienia z miejsca, którego nie ma10 sierpnia 2020 23:42

    Piękne dzięki za życzenia ,bardzo nam miło że jesteśmy tak pięknie wyróżnieni przez nasze stowarzyszenie.
    Dzięki też Helenko za piękne opracowanie.
    Pozdrawiamy i jeszcze raz dziękujemy.
    Stanisława i Józef.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Obraz
  Stowarzyszenie Ojcowizna Wola Grzymalina pragnie złożyć życzenia z Okazji Świąt Bożego Narodzenia dla wszystkich członków Stowarzyszenia i dla byłych mieszkańców Woli Grzymalinej
Czytaj więcej

Młócenie zboża

Obraz
Każdy gospodarz w Woli Grzymalinej hodował jakieś zwierzęta. Przeważnie były to konie, krowy i świnie. Do hodowli zwierząt konieczne było zapewnienie odpowiedniej ilości paszy. Z reguły każdy rolnik kilka hektarów swojego pola obsiewał zbożami z którego   produkował pokarm dla zwierząt. Gdy zboże dojrzało na polu, musiało być skoszone, związane w snopy, ustawione w mendle, a gdy odpowiednio wyschło, wtedy było zwożone do stodoły i częstokroć wypełniało całe 2 sąsieki w stodole od spodu aż po kalenicę dachu.   Ręcznie związany za pomocą porwósła snopek zboża                                           Snopy musiały być ustawione pionowo w postaci mendli Jesienią lub zimą zboże musiało być wymłócone. W Woli Grzymalinej, w czasach gdy jeszcze funkcjonowało Kółko Rolnicze można było korzystać z własnej młocarni, w późniejszym czasie sprzęt do omłotów był sprowadzany z Kucowa, przeważnie była to młocarnia typu „Warmianka”, prasa do słomy typu „Kuna” i silnik spalinowy. 
Czytaj więcej