Wola Grzymalina - serwituty 1923



Jeszcze sto lat temu istniały w Woli Grzymalinej tzw. serwituty. Był to przywilej, dzięki któremu dziedzic   przyznawał prawo miejscowym chłopom do wypasu bydła na swoich łąkach, zbierania chrustu albo grabienia ściółki w lesie czy też pojenia bydła w swoich zasobach wodnych itp. nadania.

Definicja serwitutu według wikipedii:

Serwitut, serwituty – uprawnienia chłopów do korzystania z dworskich łąk i pastwisk oraz lasów, wywodzące się z okresu feudalnego, będące powodem licznych zatargów między wsią a dworem. Na ziemiach polskich zostały zlikwidowane w większości do końca XIX w.[1]

Sprawę serwitutów regulowała ustawa z dnia 7 maja 1920 r. o likwidacji serwitutów na terenie b. Królestwa Kongresowego[2] i rozporządzenie Prezydenta z dnia 1 lutego 1927 r.

Warto przeczytać chociażby fragment tej ustawy aby uświadomić sobie czym były serwituty oraz to jakim prostym językiem były sporządzane ustawy przed wojną.

 http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU19200420249/O/D19200249.pdf

Poniższe mapy były prawdopodobnie sporządzone w związku z wejściem w życie w/w. ustawy z 7 maja 1920 r.















Jarek
jarczeslaw@tlen.pl
PS. Znowu są jakieś problemy techniczne, które nie pozwalają umieścić map w rozmiarze oryginalnym, spróbuję później. 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Obraz
  Stowarzyszenie Ojcowizna Wola Grzymalina pragnie złożyć życzenia z Okazji Świąt Bożego Narodzenia dla wszystkich członków Stowarzyszenia i dla byłych mieszkańców Woli Grzymalinej
Czytaj więcej

Młócenie zboża

Obraz
Każdy gospodarz w Woli Grzymalinej hodował jakieś zwierzęta. Przeważnie były to konie, krowy i świnie. Do hodowli zwierząt konieczne było zapewnienie odpowiedniej ilości paszy. Z reguły każdy rolnik kilka hektarów swojego pola obsiewał zbożami z którego   produkował pokarm dla zwierząt. Gdy zboże dojrzało na polu, musiało być skoszone, związane w snopy, ustawione w mendle, a gdy odpowiednio wyschło, wtedy było zwożone do stodoły i częstokroć wypełniało całe 2 sąsieki w stodole od spodu aż po kalenicę dachu.   Ręcznie związany za pomocą porwósła snopek zboża                                           Snopy musiały być ustawione pionowo w postaci mendli Jesienią lub zimą zboże musiało być wymłócone. W Woli Grzymalinej, w czasach gdy jeszcze funkcjonowało Kółko Rolnicze można było korzystać z własnej młocarni, w późniejszym czasie sprzęt do omłotów był sprowadzany z Kucowa, przeważnie była to młocarnia typu „Warmianka”, prasa do słomy typu „Kuna” i silnik spalinowy. 
Czytaj więcej