Józef Rogoziński - straty wojenne



Jednym z najciekawszych dokumentów z serii „straty wojenne” jest akurat ten, który dotyczy brata mojego dziadka, Józefa Rogozińskiego z Wolicy, którego nie miałem okazji poznać, gdyż wujek zmarł zanim się urodziłem.  Z dokumentów opublikowanych do tej pory na blogu z tej serii można było się dowiedzieć  jakie wojska w czasie I wojny św. przemieszczały się przez Wolę Grzymaliną i co konkretnego zabierały poszczególnym gospodarzom. Dzisiejszy dokument jest znacznie bardziej obszerny i opisuje jaki los spotkał gospodarza z Gminy Kleszczów. Zapewne podobny los spotykał wielu innych właścicieli gospodarstw rolnych nie tylko z okolic Kleszczowa, ale również z całej Polski.





















Jarek
jarczeslaw@tlen.pl

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Obraz
  Stowarzyszenie Ojcowizna Wola Grzymalina pragnie złożyć życzenia z Okazji Świąt Bożego Narodzenia dla wszystkich członków Stowarzyszenia i dla byłych mieszkańców Woli Grzymalinej
Czytaj więcej

Młócenie zboża

Obraz
Każdy gospodarz w Woli Grzymalinej hodował jakieś zwierzęta. Przeważnie były to konie, krowy i świnie. Do hodowli zwierząt konieczne było zapewnienie odpowiedniej ilości paszy. Z reguły każdy rolnik kilka hektarów swojego pola obsiewał zbożami z którego   produkował pokarm dla zwierząt. Gdy zboże dojrzało na polu, musiało być skoszone, związane w snopy, ustawione w mendle, a gdy odpowiednio wyschło, wtedy było zwożone do stodoły i częstokroć wypełniało całe 2 sąsieki w stodole od spodu aż po kalenicę dachu.   Ręcznie związany za pomocą porwósła snopek zboża                                           Snopy musiały być ustawione pionowo w postaci mendli Jesienią lub zimą zboże musiało być wymłócone. W Woli Grzymalinej, w czasach gdy jeszcze funkcjonowało Kółko Rolnicze można było korzystać z własnej młocarni, w późniejszym czasie sprzęt do omłotów był sprowadzany z Kucowa, przeważnie była to młocarnia typu „Warmianka”, prasa do słomy typu „Kuna” i silnik spalinowy. 
Czytaj więcej