Spotkanie sprawozdawczo-wyborcze, Dąbrowa 15.06.2024 r.

 

W dniu wczorajszym, tj. 15 czerwca o godz. 15.00 rozpoczęło się nasze spotkanie sprawozdawczo-wyborcze. To już trzecia kadencja i trzecie wybory w historii naszego stowarzyszenia. Gościem specjalnym była Pani Ewelina Węgiel, która jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz kilku innych uczelni zagranicznych i zajmuje się produkcją filmów dokumentalnych. Dzięki uprzejmości Piotra Bladego z Wolicy, który przed kilkoma dniami specjalnie dla nas nabył w Urzędzie Miasta Kamieńsk kilkanaście książek ze wspomnieniami Pani Barbary Sabaturskiej każdy z uczestników naszego spotkania mógł ją sobie nabyć na miejscu w cenie takiej samej, jak w Urzędzie Miasta Kamieńsk, czyli niecałe 6 zł. Książka nosi tytuł „Wspomnienia o Ruszczynie”. Z kolei zasługą Stanisława Hejaka jest to, że w lutym br. mieliśmy okazję spotkać się osobiście i powspominać stare dobre czasy z Autorką książki Panią Barbarą Sabaturską oraz Panem Markiem Alamą, kierownikiem szkoły w Ruszczynie w czasie jej istnienia. Wspomnienia umieszczone w książce są przepiękne, jest również wiele uroczych fotografii z Ruszczyna. Niestety, w Kamieńsku już tej książki nie można nabyć, gdyż wykupiliśmy wszystkie.






https://wolagrzymalina.blogspot.com/2024/02/tam-gdzie-kiedys-by-ruszczyn-spotkanie.html

Z naszego wczorajszego spotkania, na razie umieszczam poniżej kilka fotografii, które otrzymałem od Iwony Góra. Moich fotografii na razie nie mogę umieścić, gdyż mam jakieś problemy techniczne z połączeniem aparatu z komputerem.








Jarek

jarczeslaw@tlen.pl

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Obraz
  Stowarzyszenie Ojcowizna Wola Grzymalina pragnie złożyć życzenia z Okazji Świąt Bożego Narodzenia dla wszystkich członków Stowarzyszenia i dla byłych mieszkańców Woli Grzymalinej
Czytaj więcej

Młócenie zboża

Obraz
Każdy gospodarz w Woli Grzymalinej hodował jakieś zwierzęta. Przeważnie były to konie, krowy i świnie. Do hodowli zwierząt konieczne było zapewnienie odpowiedniej ilości paszy. Z reguły każdy rolnik kilka hektarów swojego pola obsiewał zbożami z którego   produkował pokarm dla zwierząt. Gdy zboże dojrzało na polu, musiało być skoszone, związane w snopy, ustawione w mendle, a gdy odpowiednio wyschło, wtedy było zwożone do stodoły i częstokroć wypełniało całe 2 sąsieki w stodole od spodu aż po kalenicę dachu.   Ręcznie związany za pomocą porwósła snopek zboża                                           Snopy musiały być ustawione pionowo w postaci mendli Jesienią lub zimą zboże musiało być wymłócone. W Woli Grzymalinej, w czasach gdy jeszcze funkcjonowało Kółko Rolnicze można było korzystać z własnej młocarni, w późniejszym czasie sprzęt do omłotów był sprowadzany z Kucowa, przeważnie była to młocarnia typu „Warmianka”, prasa do słomy typu „Kuna” i silnik spalinowy. 
Czytaj więcej